Selam! Neredeyse 1 yıl oldu kalemi, daha doğrusu klavyeyi demem lazım, elime almayalı… Ama o yılda neler olmadı ki! Ee, araya bu kadar zaman girdikten sonra hemen eski konulara dalmadan bir yıl özeti yapmak istedim sizlere, bu yıldan öğrendiklerim de bonusu!

Geçtiğimiz yılın en önemli olayı yaptığım 7 aylık staj oldu. Hayatımı her yönden çok değiştirdi bu iş. Hatırlayanlar olabilir, geçen yıl iş hayatında ilk adımlar üzerine bir yazı yazmıştım (okumak için tıklayın). O adımlar beni üzmedi ve harika bir şans açıldı bana. Aldığım iş sayesinde 8 ülkeye gitme fırsatım oldu ve bunu yalnız yaptım. İşte öğrendiğim bazı şeyler:

Ne kadar yeni insan ile tanışırsan kendini o kadar iyi tanırsın.

İşim gereği her yaş grubundan onlarca insan ile tanıştım, hatta 200 tanesiyle birebir muhabbet ettim. O ilk tanışınca dönen havadan sudan muhabbetler önce çok sıkıcı ve sıradan gelirken bi süre sonra farkettim ki herkes bana kendimle ilgili bir şey öğretiyor.

Gülmenin dili yok.

8 ülke aynı zamanda 8 ayrı dil demek. İngilizce çoğu yerde konuşulan bir dil olsa da farklı dillerin getirdiği engeller kaçınılmaz. İşte bu gezilerde öğrendim ki içten bir gülümseme size çok kapı açabilir. Her kelimeyi anlamanıza gerek yok, önemli olan söylenmek istenen güzel sözler.

Özgüven yaratılan bir şey.

Bu konuda daha önce bir yazı yazmıştım, buraya tıklayarak onu okuyabilirsiniz. Bu yıl benim için bazı noktalarda çok zor oldu. Durmadan yeni insanlar, yeni mekanlar bazen beni strese sokuyordu, korkutuyordu. Bu dönemde korksam da, hatta ödüm kopsa da, adımlarıma devam etmeyi öğrendim.

Her işin sonunda bir hayır var.

Her şey pembe değil tabii! Bu 1 senelik dönemde beni duygusal olarak negatif etkileyen olaylar da oldu; mesela bir ayrılık. Bazen ne kadar kötü olsa da her yaşananın sonunda bir hayır var, bunu öğrendim. Kötü şeylere bile “iyi ki” demek önemli.

Gerçek dostlar zor zamanda belli olur.

Seyahatler ve stresten eskisi kadar sosyal hayatımın üstüne düşemez oldum. Bu bazı arkadaşlıklarımı negatif etkiledi tabii ki, ama öğrendim ki o arkadaşlarım gerçek arkadaşım değilmiş. Dost dediğin zor zamanda da yanında olanlar.

İnsanlar gözüktüğü gibi olmayabilirler. 

Bunu iki açıdan söylüyorum aslında; gözüktüklerinden iyi olabildikleri gibi kötü de olabilirler. Çok anneanne bir laf olacak ama herkesi kendin sanma derler, gerçekten de öyle. Bazen çok iyi niyetli gözükenler en dedikoducu oluyor.

Sanırım bunlar bu koca yıldan çıkardığım en önemli birkaç dersti. Buradan gördüğünüz gibi paylaşmak istediğim çok şey var sizinle bu yıl! Bir dahaki yazıda görüşmek üzere!

---

Sizin geçen yıldan çıkardığınız en önemli ders neydi?