Görsel

İnsanlar Ölüyor Farkında Mısınız?

Yarım yıldır ülkemizde yaşananlar alışılacak şeyler değil, ancak bunun farkında mıyız? Her gün “bir şehit daha var” diye geçiştiriyorsak, başkentimizde bomba patlayınca bir hafta dikkatli davranıp unutuyorsak biz alışıyoruz. Savaş sebebi ile ülkemize kaçan Suriyeli bir vatandaş şunu demiş: “Şehirde patlayan bombalara alışmıştık, evimizde patlayana kadar.” Gelen medya yasakları bizden zaten saklıyor ama kör olmamalıyız. Olayın ciddiyetini ancak yarım bedenler görünce, çığlıklar duyunca mı anlayacağız? Son birkaç ayda ülkemizde bombadan, çatışmadan, dalgalı denizden ölen bir sürü insan var. Yok turist, mülteci diyemez kimse bu canını yitiren insanlar için. Ne önemi var ki, insan ölüyor insan!

Kendi ülkemde tenha sokaktan geçerken tecavüzden, kalabalığa girerken bombadan korkmak istemiyorum. 

Durum

29 Şubat

Bugün 29 Şubat yani 4 yılda bir yaşanan bir gün. 17 yaşında biri olarak 4. kez yaşıyorum bugünü. En son 29 Şubat’ımda ben sekizinci sınıfa giden, ergen bir kızdım. Mezuniyet fotoğrafları ile uğraştığımı hatırlıyorum. Komiktir ki 4 yıl sonra bugün de aynı şekilde mezuniyet fotoğrafları var elimde. Kim bilir bundan 4 yıl sonra nerede olacağız. Benim bildiğim şu ki bu dört yılda çok şey değişecek. Bir dahaki 29 Şubat’ınıza bir not bırakın kendinizden. Ancak 4 yıl sonra yaşayacağımız bu günde açıp okursunuz…

Uzun süredir yazmıyor olsam da aklımda güzel yazılar geçiyor, sizinle en yakın zamanda paylaşacağım…